NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عِيسَى
بِنِ الطَّبَّاعِ
وَكَثِيرُ
بْنُ
عُبَيْدٍ
قَالَا
حَدَّثَنَا
مَرْوَانُ
قَالَ ابْنُ
عِيسَى قَالَ
حَدَّثَنَا
حُمَيْدٌ
عَنْ أَنَسٍ قَالَ
جَاءَتْ امْرَأَةٌ
إِلَى
رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَالَتْ
يَا رَسُولَ
اللَّهِ
إِنَّ لِي
إِلَيْكَ
حَاجَةً
فَقَالَ
لَهَا يَا
أُمَّ
فُلَانٍ
اجْلِسِي فِي
أَيِّ
نَوَاحِي
السِّكَكِ
شِئْتِ حَتَّى
أَجْلِسَ
إِلَيْكِ
قَالَ
فَجَلَسَتْ فَجَلَسَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ إِلَيْهَا
حَتَّى
قَضَتْ
حَاجَتَهَا
لَمْ يَذْكُرُ
ابْنُ عِيسَى
حَتَّى
قَضَتْ حَاجَتَهَا
و قَالَ
كَثِيرٌ عَنْ
حُمَيْدٍ
عَنْ أَنَسٍ
Enes (r.a.)'den (şöyle)
dedifği rivayet edilmiştir):
Bir kadın Rasûlullah
(s.a.v.)'e geldi de:
Ey Allah'ın Resulü,
benim sana (arz etmem gereken) bir ihtiyacım var, dedi,
(Hz. Nebi de) ona:
"Ey falancanın annesi!
(şu) sokağın arzu ettiğin tarafında otur. (Senin bu maruzatını dinlemek ve
ihtiyacını temin etmek üzere) seninle birlikte ben de oturacağım" buyurdu.
Bunun üzerine (kadın sokaktan arzu ettiği bir yere) oturdu (Ona yardımcı olmak
gayesiyle) yanına (Hz. Nebi de) oturdu. Nihayet (Hz. Nebi'in yardımıyla kadın)
ihtiyacını karşıladı.
(Bu hadisi Musannif Ebu
Davud'a rivayet eden iki raviden birisi olan) İbn İsa (metinde geçen):
"İhtiyacını karşıladı" sözünü rivayet etmedi.
(Bu sözü diğer râvi
Kesir Ibn Ubeyd rivayet eni. Ayrıca bu hadisi İbn İsa, Humeyd'den haddesena
sözüyle rivayet ettiği halde) Kesir: An Humayd an Enes tabiriyle (mu'an'an
olarak) rivayet etmiştir.
İzah:
Hadis-i Şerif Hz.
Nebiin son derece mütevazi ve yardımsever olduğuna, ayrıca mazlumların
imdadına, muhtaçların yardımına koşmak gibi yolların haklarına riayet etmek
şartıyla yollarda oturmanın caiz olduğuna delâlet etmektedir. "Yolların
haklan "m bir önceki hadisin şerhinde açıkladığımız için burada tekrara
lüzum görmüyoruz.